НАВРӮЗ, БИЁ, БАҲОРИ ПИРӮЗ, БИЁ! Он ҷашни эҳёи табиат ва суруру шодмонӣ аст
«Аз манобеи таърихии бостонӣ бармеояд, ки қавмҳои ориёии қадим, ки аввал дар ҳудуди Мовароуннаҳр ва атрофи он ба сар мебурданд, қабл аз омаданашон ба сарзамини имрӯзии Эрон ҳам Наврӯзро ҷашн мегирифтаанд.
ЗАНОН-ПОСДОРАНДАИ ҲУНАРҲОИ МИЛЛӢ ВА АНЪАНАҲОИ МАРДУМӢ. АНДЕШАҲОИ ШОИРИ ХАЛҚИИ ТОҶИКИСТОН КАМОЛ НАСРУЛЛО ДАР ИН МАВРИД
Таърих кайҳо собит намудааст, ки миллати тоҷик аҳли илму адабу ҳунар аст. Илму адабу ҳунар — ин се падидаи баланди ҷомеаи инсониро, ки асоси рушди маънавиёти ҷамъият ва инсонҳо мебошанд, наметавон аз сиришти миллати тоҷик, ки зотан миллати эҷодкору созанда аст, ҷудо намуд.